مقایسه زمان واکنش و تعادل کاراته کاهای نخبه مرد اردوی تیم ملی ایران در دو رشته کاتا و کومیته و ارائه نیمرخ

زمینه و هدف: هدف از این پژوهش مقایسه زمان واکنش ساده، انتخابی، تعادل ایستا و پویای کاراته کاهای نخبه مرد کشور در دو رشته کاتا و کومیته و تدوین نیمرخ مربوطه می­ باشد. روش بررسی: 30 نفر از کاراته­ کاهای نخبه مرد اردوی تیم ملی ایران را که 15 نفر آنها در رشته کاتا و 15 نفر دیگر در رشته کومیته فعالیت داشتند، به طور داوطلبانه انتخاب شدند. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش از نوع علّی- مقایسه­ ای (پس از وقوع) بوده که به منظور ارزیابی زمان واکنش آزمودنی­ ها از دستگاه چهار جهته سنجش زمان واکنش کل بدن و از آزمون استورک برای تعادل ایستا و آزمون ستاره­ ای (sebt) برای سنجش تعادل پویا استفاده شده است. بعد از احراز شرایط داده­ ها از آزمون­ های آماری پارامتریک t مستقل استفاده شد، که نتایج در سطح معنی داری کمتر از 05/0 بررسی شد. یافته­ ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که وضعیت زمان واکنش ساده و انتخابی در هر دو گروه کاتا و کومیته تفاوت معنی داری ندارد، همچنین دریافتیم که کاتاروها از تعادل ایستا (001/0=p) و تعادل پویای بهتری (001/0=p) نسبت به گروه ورزشکار کومیته برخوردار بودند. نتیجه­ گیری: از یافته ها چنین به نظر می رسد که ملاک قرار دادن قابلیت زمان واکنش در کاراته کاها برای انتخاب رشته کاتا یا کومیته چندان منطقی به نظر نمی رسد. در حالی­ که برخورداری از ویژگی تعادل ایستا و پویا برای تفکیک کاتارو یا کومیته زن بودن کاراته کا از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و داشتن توانایی تعادل ایستای بهتر می تواند در انتخاب ورزشکار کاراته برای هریک از رشته­ های کاتا و کومیته لحاظ شود.